• Bezoek aan ouders Amsterdamse ex-vriendin Els uit de zestiger jaren

    5 augustus 2023

    Bezoek aan ouders Amsterdamse ex-vriendin Els uit de zestiger jaren

    Woensdag 24 maart 1993


    Op bezoek bij de familie D., Mariotteplein 17 te Amsterdam, Watergraafsmeer. Dertig jaar geleden kwam ik hier voor het eerst om ze na sept. 1965 niet meer te zien. Ik had een innige, intensieve relatie met hun dochter Els die bij mij in de klas zat. We zagen elkaar elke dag en brachten gemiddeld een uur of twaalf per dag met elkaar door.

    Aanwezig zijn de heer en mevrouw D. en de dochter van Els, begin twintig, goed ogend, net geslaagd voor haar onderwijzeressen examen. De geschiedenis herhaalt zich.
    Het interieur is nog hetzelfde als drie decennia geleden. Saai, sober en grijs. Een blind paard kan er geen schade aanrichten.
    Ik krijg een kop thee aangeboden. Mevrouw D. galmt in de keuken off key “Welk een naam is onze Jezus”.
    “Dat zong U vroeger ook vaak”, zeg ik.
    “O, ja? Daar weten we niets meer van! Vroeger zijn we vergeten!” zegt Pa Deutekom kwasi vergeetachtig. Aanvankelijk wenden ze voor zich niets meer van de jaren 60 te herinneren dat ik er regelmatig kwam tussen 1963 en 1966.
    Wat later vertellen ze me details uit die tijd die ik al lang vergeten was.
    Ze lijken in verlegenheid met mijn bezoek. Net als vroeger voel ik mij onbehaaglijk en niet welkom.
    Als de dochter van Els weg gaat neemt het gesprek een heel andere wending. Ik had vantevoren besloten om het onderwerp Els te laten rusten.
    Haar brieven en fotos heb ik nog. Het lijkt documentatiemateriaal uit een andere universum. Ik heb er niets meer mee.
    “Els is vlak na jou gelukkig getrouwd met haar jeugdliefde en is God zij geloofd in de gereformeerde gezindte gebleven. Zij bewandelt de juiste weg. Daar stond jij buiten. Jij kwam uit een milieu waar het normaal was als mensen gingen scheiden. Jouw familie bewandelde de weg des behouds niet. Wij konden dat niet accepteren. Alles hebben we er aan gedaan om Els te overtuigen dat zij niet met jou moest trouwen. Twee geloven op één kussen daar slaapt de duvel tussen, daar zijn wij van overtuigd! Kinderen van gescheiden ouders herhalen de zonden hunner ouders tot in het vijfde geslacht, daar wilden wij Els voor behoeden. Jij was een kind van de zonde! En wij weten wie de vader van de zondde is!” zegt Ma Deutekom.
    “Wie is dat dan?” vraag ik verbaasd.
    “De Duivel met een grote D, de Boze met een grote B en de Satan met een grote S. Wie niet in de Heer is die is van de Satan!” zegt Pa Deutekom.
    Ik zwijg. Wat moet ik er op zeggen? Ik heb hun excuses niet nodig. De geuite beschuldigingen doen mij niets.
    “De man van Els is trouwens een vreselijke potentaat. Ze heeft niets in te brengen, behalve haar salaris als onderwijzeres” , voegt ze er aan toe. Het kan mij weinig schelen.
    “Och, als ze daar gelukkig mee is. Heel wat vrouwen met een bepaalde aanleg vinden het prettig onderdrukt te worden door hun man” zeg ik zo neutraal mogelijk.
    “Ja, dat vindt zij ook, ze is in- en ingelukkig. De Bijbel zegt ook dat de man het hoofd van het gezin, maar ook koning en priester. De vrouw dient in alle nederigheid te volgen. Er werd door haar echtgenoot ook vreselijk aan haar getrokken toen ze met jou om ging. Elke dag stond hij haar op te wachten. Hij heeft ons nog voor gesteld om jou uit de weg te ruimen. Dat heeft niet veel gescheeld. Wij vond dat zoiets niet kon voor echte christenen, maar hij haalde het Oude Testament er altijd bij. Elke dag heeft hij haar bestookt met dat zij de enige voor hem was en door de Here voor hem was weg gelegd, dat zij een Goddelijke beschikking was, God had ze voor elkaar bestemd, dat heeft hij jaren vol gehouden en uiteindelijk is ze toen maar gezwicht voor de druk.”
    “De aanhouder wint”, zeg ik sarcastisch, maar dat ontgaat ze.
    “Zo gaan die dingen nu eenmaal. Hij heet eigenlijk Harry, maar is zich Hendrik gaan noeemen omdat die naam historische herinne ringen op wekt. Frederik Hendrik en zo. Het heeft iets met vaderlandse geschiedenis te maken, zegt hij. Ach, het is een keurige gereformeerde jongen die orgel in de kerk speelt, echt een brave Hendrik en Els blokfluit erbij, maar hij is verschrikkelijk dominant. Ze mag helemaal niets. Meneer is de baas in huis. Hij controleert haar van minuut tot minuut. Zo gaat dat in onze kringen.”
    “Waar je maar zin in hebt”, zeg ik. Blij dat ik niet tot hun kringen behoor.
    De onwaarachtige excuses die deze beide oude mensen geven na dertig jaar wekken een wrang gevoel bij mij op. Misschien had ik moeten zeggen: “Waarom hebben jullie me laten barstten toen alles mis ging eind 1965 tot 1967? Jullie wisten toch in wat voor een ellendige situatie ik zat in het huis van mijn grootouders? Jullie hebben gehoord van Els hoe ze daar elke dag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat mij zaten te treiteren? Mijn boeken weg gooiden, akawarellen opzettelijk koffie over heen gooiden, brieven achter hielden of openden. Waar waren jullie met je zalvende christelijke prietpraat toen ik maanden lang ziek lag in 1965?
    “Jij hebt een paar jaar geleden ons een briefje gestuurd waarin je vroeg hoe het met Els ging. Of vergissen wij ons soms? En wat dacht je daar mee te bereiken? Wij vonden dat jij met onze familiezaken niets te maken had. Wij verdachten je van verkeerde bedoelingen. Wij weten hoe men buiten onze christelijke kringen denkt over huwelijkstrouw en gaan de kat niet zonder meer op het spek binden. Vier billen in één bed maken nog geen huwelijk voor de wet des Heeren.”
    “Zo is het” beaam ik spottend.
    “Die brief kwam bij ons binnen als een duivelse donderslag bij heldere hemel!”
    “O, ja? Er stond alleen maar in hoe het met Els ging, verder niets!”
    “Alsof dat niet genoeg is! Onze Els die wordt benaderd door een ongelovige. Of vergissen wij ons in je bedoelingen?”
    “Ik had er geen enkele verder bedoeling mee dan in de brief stond.”
    “Zes jaar geleden heb je die brief gestuurd. Vind je dat zelf niet merkwaardig om na zo’n lange tijd een brief te sturen? Wij keken ddaar vreemd van op”
    “Had ik het dan eerder moeten doen? Ik kan het me trouwens niet goed herinneren,” zeg ik geamuseerd.
    “Jouw brief heeft toen een hele consternatie gegeven in onze familie. We hebben onmiddellijk het weekend daar na een familie beraad bijeen geroepen om je verzoek in gebed bij de Heer te brengen en om Zijn oordeel daar over af te smeken. Wij wisten niet hoe we de zaak moesten aanpakken!”
    “Welke zaak? “ vraag ik ogenschijnlijk serieus. Hoe maakt men in gereformeerde kringen van een mug een olifant.
    “Voor ons was het een moeilijke zaak! De Heere Heere der Heerscharen heeeft ons toen uitkomst geboden, want aan Zijn zegn is alles gelegen” zegt Ma Deutekom.
    “Is dat dan een zaak als ik een onschuldig briefje stuur over hoe het met een ex- vriendin gaat? Voor zover ik ooit een brief heb geschreven, want ik kan het me niet herinneren!”
    “Wij kunnen ons ook vergissen. Misschien verwisselen we het met een baluwe envelop van de belastingen” zegt Pa Deutekom onzeker.
    “Okee, dat is mogelijk. Ik weet het echt niet meer. Het heeft geen diepe indruk op me gemaakt” zeg ik wat wrevelig.
    “In ieder geval had Els er geen enkel bezwaar mee eens met je te praten over het verleden en hoe de Heere haar toen heeft laten zien dat jij niet de juiste voor haar was. Ze zou wel willen, maar mag niet van haar echtgenoot en die beslist en daarom doet ze het niet. Haar man zegt; die Fred van der Wal, dat is zo’n soort kunstenaar die wil gelijk een verhouding met haar beginnen, want zo zijn al die kunstenaars!”
    “Zijn ze zo allemaal? Dat wist ik niet!” zeg ik. Ik ken de gereformeerden; hun redeneringen zijn duister en zelden aangenaam. Ze zijn gefocust op sex. Hoe gereformeerder, des te geiler.
    “En Els wil helemaal geen verhouding, die is zo helemaal niet! Er zijn er wel meer die het geprobeerd hebben, maar die zijn van eeen kouwwe kermiss thuis gekomen!” voegt Ma Deutekom er aan toe.
    “Daar houden we het dan maar op! Laten we het gesprek maar beeïndigen!” zeg ik terug. Elke moeite om de beide Deutekommen te overtuigen dat ik alleen voor hen ben gekomen is tevergeefs. Ze blijven argwanend.
    “Kom” zegt Pa Deutekom opgelucht als hij hoort dat ik weg ga; ”Ik stap ook maar eens op. Nog even een eenzame, Oude Jood bezoeken, een kind van het Oude Volk, die hebben ze tenminste niet vergast! Hebben we heel wat aan te danken aan de Joden!”
    Het gouden kalf schiet me te binnen.
    “Is hij soms een Messias belijdende Jood” vraag ik., want ik weet dat in hun huis niet gereformeerden doorgaans geen toegang hebben en ze ook niet om gaan met anders gelovigen.
    “Nee, helemaal niet, maar ik bezoek zo nu en dan oude, eenzame mensen, want wie goed doet, goed ontmoet” zegt hij.
    En knollen rapen doet het gat gapen, denk ik er achter aan.
    Ik geef Pa en Moe Deutekom een hand. Hij drukt me nog even een christelijk boekje in de hand.
    “Hier! Heb je wat te lezen in de trein in plaats van De Volkskrant!”

    Lees meer >> | 137 keer bekeken

  • Het enige geluk ligt in de slavernij.

    4 augustus 2023

    Nog niet zo lang geleden kwam ik bij het zappen aan het eind van de avond op de televisie bij een van de Duitse zenders zomaar terecht in een bepaald openhartig programma…

    november 6, 2020

    ONDERDANIG WIL IK ZIJN!

    Het enige geluk ligt in de slavernij. The chain gang! Boeien. Zwepen. Bondage. Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…mijn enige geluk ligt in de slavernij, wie denkt er anders over, behalve als je dominant bent!

    Lees meer >> | 128 keer bekeken

  • ‘Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…’ fluisterde kunstenaar  Fred van der wal

    3 augustus 2023

    ‘Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…’ fluisterde kunstenaar  Fred van der wal geboeid en gebonden in haar rozevingerige snoeperige oortje en dat…zei genoeg!

    augustus 10, 2022

    ONDERDANIG WIL IK ZIJN!

    Het enige geluk ligt in de slavernij. The chain gang! Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…mijn enige geluk ligt in de slavernij, wie denkt er anders over, behalve als je dominant bent! Zoals bekend zijn er onder de mannen meer onderdanigen dan dominanten. Onder homoseksjuwelen is sadomasochisme sinds de jaren zestig populair en de meerderheid bottom.

    Lees meer >> | 218 keer bekeken

  • MIJN BLEKE, PUKKELIGE, ZWAAR BRILLENDE GEREFORMEERDE MEDE LEERLINGEN EN DE DIRECTIE VAN DE DA COSTAKWEEKSCHOOL IN THE SIXTIES VOORSPELDEN MIJ EEN LEVEN LANG IN DE GOOT

    2 augustus 2023

    MIJN BLEKE, PUKKELIGE, ZWAAR BRILLENDE GEREFORMEERDE MEDE LEERLINGEN EN DE DIRECTIE VAN DE DA COSTAKWEEKSCHOOL IN THE SIXTIES VOORSPELDEN MIJ EEN LEVEN LANG IN DE GOOT, VOL MISLUKKINGEN, VEILE VROUWEN, VENERISCHE ZIEKTEN, DE TAKKE, DE BERIS, DE VLIEGENDE TERING, DWANGMATIG DRUGSGEBRUIK, ALCOHOL VERSLAVING EN STINKENDEN, MUFZURE ZOLDERKAMER ARMOEDE, MAAR IK LACHTE ZE HOMERISCH UIT…& DAN TROKKEN ZIJ BESCHAAMD AF, WANT WAT STOND ZE ANDERS TE DOEN?

    Lees meer >> | 110 keer bekeken

  • ALS KLEUTER WILDE IK AL HET LIEFST DE PIANO IN BRAND STEKEN EN DAARNA DE PIANIST!

    1 augustus 2023

    “ALS KLEUTER DE PIANO IN BRAND STEKEN EN DAARNA DE PIANIST!”

    Geplaatst op 31 juli 2009 door fredvdwal

    ALS KLEUTER WILDE IK AL HET LIEFST DE PIANO IN BRAND STEKEN EN DAARNA DE PIANIST!

    Zelfs ik, die er al heel weinig aanleg of ambitie voor had, kreeg als één van de vele ongelukkigen op zijn vijfde levensjaar pianoles. In mijn geval van een verbitterde, ongehuwde, bij mijn grootouders inwonende half lesbische tante die via het instrument haar onmacht bot vierde over het hoorbare feit dat zij zelf geen enkel talent voor zang en muziek had en verbeten het plan had opgevat na het lezen van een biografie over een beroemde componist van mij tot mijn verdriet een kleine Mozart te maken. Een fluwelen pakje had ze al in elkaar genaaid en mijn blonde lokken maakten het beeld van een engelachtig prinsje uit vervlogen tijden compleet.
    Ik vond piano spelen afschuwelijk en het maakte mij zeer opstandig.
    Ik weigerde gewoon weg mijn best te doen. Ik kon het niet en legde mij daar al snel bij neer. Elke dag een half uur tot drie kwartier verplicht achter de piano. Eindeloos kon ik dezelfde passages oefenen zonder dat ik iets uit het Etudeboek foutloos leerde spelen. Het liefst wilde ik de piano in brand steken, in mootjes hakken of met mijn tante er aan vast gebonden de Keizersgracht in duwen, maar daar had ik als kleuter de fysieke kracht nog niet voor en toen ik wel krachtig genoeg was had ik als langharig pacifistische hasj rokende dienst weigeraar geen zin meer in moord en doodslag op familieleden, hoe zeer zij zich ook jaren lang mis droegen jegens mij en mijn geestelijk en lichamelijk mishandeld zuster.
    Gewelddadige videos bestonden nog niet in de veertiger jaren en de tijd dat een verongelijkte kleuter van drie een kleding warenhuis in brand kon steken om na afloop door de begrijpende ouders, aangevuld met een staf tolerante jongerenwerkers en enthousiast applaudisserende  omstanders liefdevol gefeliciteerd te worden met zo’n maatschappelijk relevante belangeloze daad van belang was nog lang niet aangebroken. Het waren misschien wel andere tijden, maar in veel opzichten vooral betere!

    Lees meer >> | 132 keer bekeken

  • Mevrouw D. galmt in de keuken off key “Welk een vriend is onze Jezus” (deel 1)

    1 augustus 2023

    november 11, 2012

    Ik krijg een kopje thee met suiker en wolkje melk aangeboden. Mevrouw D. galmt in de keuken off key “Welk een vriend is onze Jezus” (deel 1)

    Bezoek aan ouders Amsterdamse ex-vriendin uit de zestiger jaren

    Woensdag 24 maart 1993

    Op bezoek bij de familie D., Mariotteplein 17 te Amsterdam, Watergraafsmeer. Dertig jaar geleden kwam ik hier voor het eerst om ze na sept. 1965 niet meer te zien. Ik had een intensieve relatie met hun dochter Els die bij mij in de klas zat. We zagen elkaar elke dag en brachten gemiddeld een uur of twaalf per dag met elkaar door.

    Lees meer >> | 232 keer bekeken

  • EEN TICKET NEMEN NAAR DE COSTA BRAVA, DAAR IN DE BRANDENDE ZON IN ZWEMBROEK OP HET GOUDGELE STRAND GAAN LIGGEN, JE VOL ZUIPEN IN EEN DUITSE BIERKELDER EN DRIE MAALTIJDEN IN HET HOTEL NAAR BINNEN SCHROKKEN TUSSEN MEDELANDERS MET KRIJSENDE KINDEREN,

    1 augustus 2023

    EEN TICKET NEMEN NAAR DE COSTA BRAVA, DAAR IN DE BRANDENDE ZON IN ZWEMBROEK OP HET GOUDGELE STRAND GAAN LIGGEN, JE VOL ZUIPEN IN EEN DUITSE BIERKELDER EN DRIE MAALTIJDEN IN HET HOTEL NAAR BINNEN SCHROKKEN TUSSEN MEDELANDERS MET KRIJSENDE KINDEREN, MET DE BUURVROUW IN EEN DRONKEN BUI NAAR BED GAAN, EEN DAME WAAR JE NIET EENS DE NAAM VAN KENT, IS NIETS VOOR MIJ. VAN 2002 – 2018 HAD IK EEN LONGÈRE MET 14 KAMERS IN DE BOURGOGNE EN EEN BUNGALOW IN LIMBURG. SINDS 2009 EEN HUIS MET TIEN KAMERS VLAK BIJ DE WADDENZEE EN EEN TWEEDE HUIS.
    PROFETEN VAN DE KOUDE GROND WISTEN HET ZEKER. MIJN MEDE LEERLINGEN EN DE DIRECTIE VAN DE HERVORMDE DA COSTAKWEEKSCHOOL IN THE SIXTIES VOORSPELDEN MIJ EEN LEVEN LANG VOL MISLUKKINGEN EN ARMOEDE IN DE GOOT, ZE VONDEN MIJ TE WILD EN TE ARTISTIEK, ZE VOELDEN WEL AAN DAT IK SCHIJT AAN ZE HAD, MAAR IK WERD ALS ENIGE MILJONAIR IN 1999. EX-STUDIEGENOTEN WONEN IN HET GUNSTIGSTE GEVAL IN EEN NIEUWBOUW RIJTJESHUIS MET EEN POSTZEGEL GROTE TUIN OF EEN TWEEKAPPER VOL ZONNEPANELEN EN RIJDEN EEN MIDDENKLASSER VAN TIEN JAAR GELEDEN. IK HEB VAN AF 1988 ALTIJD MEERDERE HUIZEN GEHAD. SOMS WEL VIJF. NU NOG MAAR TWEE VRIJSTAANDE HUIZEN.
    Maar vakantie zoals de burgerman prefereert, nee, hou op, daar deed ik nooit aan. Ik zou mij dood vervelen. Vakantie voor de burgerman en – vrouw, in kuddes vertrekken, uren lang stil staan in files op de route soleil met jankende kinderen en weer terug gaan als kudde-dieren is niets voor mij. Ik beoefende vier vechtsporten tot mijn 53-e maar weigerde de keuring voor de reserve officiersopleiding als pacifist.
    Mijn huis in de Bourgogne was 10 bij 30 meter met een Engelse romantische tuin van een halve hectare. De eerste zomer liep de temperatuur op tot een 40 graden. In huis was het 25 graden en goed uit te houden dankzij muren van 60 tot 80 cm.

    Lees meer >> | 111 keer bekeken

  • LINGERIE? DE FINESSE VAN HET VROUW ZIJN. OOK VOOR DE MODERNE MAN!

    31 juli 2023

    LINGERIE? DE FINESSE VAN HET VROUW ZIJN. OOK VOOR DE MODERNE MAN!

    Als ik als man een beha aan trek en ik kijk in de spiegel val ik bijna bewusteloos. Wat zien ik?

    De tepels steken er nagelvast door heen als een paar roestige spijkers door een vermolmde plank…dat kun je zo hebben als je als AOW-er met een BeHa Hobby het leven door stuitert op volle kracht!

    Lees meer >> | 102 keer bekeken

  • Want je kunt toch zonder gerede twijfel stellen dat de Moderne Beeldende Kunst tot stand komt om louter therapeutiese redenen

    31 juli 2023

    Want je kunt toch zonder gerede twijfel stellen dat de Moderne Beeldende Kunst tot stand komt om louter therapeutiese redenen. Kijk maar naar de resultaten die in het museum of de galeries hangen, dan denk je toch al gauw; ziek zijn beter worden, om met dokter van Swol te spreken…

    Lees meer >> | 116 keer bekeken

  • In gereformeerde kringen loop je tegen een muur van kauwgummi met plakplaatjes van Abraham Kuyper en Billy Graham aan

    31 juli 2023

    In gereformeerde kringen loop je tegen een muur van kauwgummi met plakplaatjes van Abraham Kuyper en Billy Graham aan, daar heb ik mij al sinds 1965 met heel veel succes van gedistantieerd

    maart 21, 2018

    Allicht moet de artiest van zichzelf denken dat hij een goed en geweldig kunstenaar is; anders moet hij ophouden, dan moet hij maar een frietkraam of een prentbrief-kaartenuitgeverij in een Gronings dorp gaan beginnen of als bordpapieren kroon op je artistieke loopbaan voorzitter worden van de Zeeuwse of Drentse kunstenaarsvereniging, zoals ex-student Teun Nijkramp en gepensioneerde tekenleraar Jan Leunboer. Hoe heet die gereformeerde tekenleraar ook weer? Jan van Leun uit Zwiggelte? Dus dan moet je daar ook nog eens een keer tegen gaan polemiseren, tegen de massieve domheid en voor ingenomenheid van zelfgenoeg-zame, (al of niet ex) -gereformeerde provincialen… In gereformeerde kringen loop je tegen een muur van kauw-gummi met plakplaatjes van Abraham Kuyper en Billy Graham aan, daar heb ik mij al sinds 1963 met heel veel succes van gedistantieerd.

    Lees meer >> | 115 keer bekeken

  • Meer blogs >>