Fred van der Wal

KUNST & PASSIE

 

De uitgave van Thomas Rap “Toen werden schoot en boezem lekkernij” door C. Vergeer doet uitvoerig verslag van het seksuele leven van de Tachtigers. 

 

Waarom trekt het seksuele leven van de Tachtigers meer aandacht dan dat van W.F. Hermans of de helaas te vroeg overleden prof. Piet Vroon? 

 

Waarom spekuleert men nog steeds of Kloos homosexueel was en wel of niet met Verwey het bed deelde? 

 

En wie was het eerste homovriendje van Couperus? 

 

Hoeveel keer per dag masturbeerde die ouwe rukker Van Deyssel en welke hoeren bezocht hij regel matig en tegen welke prijs,die altijd te hoog is? 

 

Wie wil eigenlijk weten welke bordelen de Tachtigers bezochten en wie van de jonge schil ders en schrijvers voor straf met een eeuwige druiper rond liepen? En wat heeft dit alles te maken met hun literaire prestaties? Het antwoord ligt voor de hand. 

De tachtigers waren bezeten van seks in hun handel en wandel maar ook in hun levensbeschouwing. 

Van Deyssel loeide immers dat kunst in de eerste plaats passie was. Schreef hij niet: ”De groote daad, de Daad, van de groote natuur, dat is de teelt, de paring, het zaad dat wordt gegeven en wordt ontvangen.” 

 

Geslachtsdrift in het woord, dat wilden de Tachtigers. Ze wilden niets te maken hebben met de domineeskultuur, waarin zedige aseksuele, bloedeloze, bleke, kwijnende verloofdes en gades overvloeiende van genade en kuisheid die de onschuld van het kroost bewaakten. 

 

Ze wilden gewoon leven en schrijven vanuit hun overlopende, loom zwaaiende zware kloten vol woest golvend springzaad. Het spoot gewoon alle kanten op. 

 

Van Deyssel liet in zijn roman “ Een liefde” een vrouw mateloos masturberen en in een andere roman twee verliefde kost schooljongens elkaar heet en hartstochtelijk kussen voor zij over gingen tot de tegennatuurlijke geslachtelijke daad. 

 

Niet iedereen was zo tolerant in die periode, bijv, van Eeden, die dankzij zijn christelijke opvoeding hoge zedelijke maatstaven had en die nooit heeft kunnen verloochenen, was het “ tolereeren van viesheden” door zijn geachte kunstbroeders een doorn in het oog. Hij schreef Van Deyssel dat hij naar goed christelijk voorbeeld zijn ogen zou willen uit rukken en op diens vlees met zijn hak zou willen trappen. Van Eeden kreeg als arts dan ook te maken met de fysiek verwoestende gevolgen van de vrije sexuele opvattingen; hij moest zijn artistieke vrienden voor een vriendenprijsje helpen, wanneer zij hem om advies vroegen over hun vele ongeneeslijke voort etterende geslachtsziekten en psychoseksuele moeilijkheden. 

 

Auteur Vergeer maakt veelvuldig gebruik van de correspondentie van de schilders en schrijvers onderling, waarin het een en al sex en erotiek was wat de klok sloeg, zoals nu nog in de meeste brieven van kunstenaars bon ton is. 

 

Zie o.a. de dundruk uitgave goud op snee met duim grepen gebonden in varkensleer met imprint van de verzamelde correspondentie van Fred van der Wal. 

 

 Vergeer legt de nadruk op een speciaal soort erotiek van de meer perverse kant waar de heren artiesten tuk op schijnen te zijn. 

 

GEWELDIGE TIETEN 

 

Waarom kan de ene auteur het ongestraft door de recensenten over een paar “ geweldige tieten” het in zijn proza hebben en wordt een andere schrijver door dezelfde hovaardige vertegen woordigers van de mandarijnenklasse gehoond als hij schrijft “ hij beukte zich meedogenloos in haar” en waar liggen de verschillen? 

 

Het boek “ Afscheid van Meudon” van Em. Kummer staat bol van de “ geweldige tieten.” 

Ze dringen zich op door de paginas heen. Dat is een gelukkige bijkomstigheid voor de lezer die aldus wakker blijft en vooral een waarheid als de volle uier van een koe. 

Vele meisjes hebben immers geweldige tieten hetgeen van jongens meestal niet gezegd kan worden. Voor mij zijn tieten nooit het belangrijkste oriëntatiepunt geweest na een minnares in de sixties met een A-cupje te hebben bemind. 

 

In Ton Anbeeks roman “ Sisyfus verliefd” is de hoofd persoon voortdurend met een broek vol van liefde en geilheid even een “zij” aan het “plat beuken.” 

Kummer met zijn “ geweldige tieten” werd door de recensenten al helemaal geen botheid verweten, terwijl Anbeeks roman met de kwalifikatie Cosmo-proza werd afgedaan. Persoonlijk sta ik het de Celine vertaler, ex-legionair (die immers als ex-soldaat en in het leger afgetrainde gewetenloze beroepsverkrachter/moordmachine weet waar Abraham de mosterd vandaan haalt op het sexuele vlak) verbale rauwbauw en notoire militairistiese vuilbek Kummer natuurlijk van harte toe het steeds maar weer tot vervelens aan toe over “geweldige tieten” te hebben. 

Ik wilde dat ik ze zelf had! Mijn huisarts wil mij ondanks mijn hoge nood en voort durende telefonische aandrang geen hormonenpleisters voor schrijven ter stimulering van de tietgroei en vindt mijn tietenfixatie onzin. 

 

 

 DIDAKTISCHE DORKNOPER 

 

 Kummer schijnt er over te kunnen oordelen, zegt men dan bewonderend na het lezen van al ddie lofzaangen op tieten. Hij vergeet dat zelfs de geweldigste tieten op den duur gaan hangen en niet meer zo geweldig als voorheen zullen zijn. Je gniffelt onwillekeurig bij het proza van de maatschappelijk zo goed aangepaste schoolmeester Anbeek die als leraar Nederlands de gehele dag gelijk een dorknoper voor de klas didaktisch staat te wezen, behalve als hij in zijn vrije tijd in de avonduren na de korrektie van de proefwerken in zijn verhalen schrijft: ” Hij gleed gulzig in haar gretige bekken.” 

 

Waar naar toe? De glijbaan af in de seksjuwelen speeltuin? Terug de baarmoeder in? Alsof hij het over uitglijden over een bananenschil of natte hondendrol heeft. 

 

Je zult er mee gezegend zijn met zo’n glijerige vriendin, die door de Schepper ruimhartig is voorzien van een gretig bekken! 

Enige paginas verder laat auteur Anbeek zich een vrouwelijke hoofdpersoon afvragen of haar clitoris niet te hoog zit (onder haar kin of op haar voor hoofd?) om zich geen sexuele problemen op de hals te zullen halen bij de verkeers controle. 

 

Je vraagt je af als onschuldige lezer en GPV stemmer of haar clitoris in haar keel zat net als bij de hoofdrolspeelster in een van de eerste in Amsterdam draaiende pornofilms Deep Throat ,hetgeen geen enkel bezwaar is als het meisje in kwestie een goede pijpster zonder klaarkom pro blemen is met een ruimdenkend ruim bemeten keel gat. 

Zulke boeiende ogenschijnlijk onoplosbare problemen voor de lezer kan hij veel beter aan dames en heren gynaekologen overlaten. 

Literatoren met kokette vlinderdas en een onberispelijk schoolmeesters imago en hoog braafheidsgehalte zouden zich tenminste twee maal moeten bedenken voordat zij zich in een overmoedige bui te buiten gaan aan gebrek aan literair fatsoen. 

 

 

Fred van der Wal, 2006, COULOUTRE