Fred van der Wal

VERNISSAGE PULCHRI STUDIO STILLEVEN EXPO 17 DEC. 2011

 

 Ik was, zoals het de oudere gearriveerde, miskende, moeizaam door het leven schoffelende kunstartiest betaamt met al zijn levenswijsheid en wisecracks, een half uur te laat, kreeg een munt bij de ingang van de grote zaal van een interessante dame om één versnapering aan te schaffen want we kennen onze pappenheimers die anders op kosten van de zaak zich het leplazerus zuipen, lastig worden, obers huilend van het lachen om de hals vallen en andere ongewenste intimiteiten bedrijvend tussen de coulissen en in de toiletten.

 

Ik keek wat rond naar de schilderijen en uiteraard met open mond naar mijn drie eigen werken, monkelde wat voor mij heen van pure genoeg lijkheid in mijn kort geknipte grijze kunstbaard, keuvelde eens met die en dan weer met die, schoot de begaafde schilder Marc Langer aan, die niet terug schoot, herkende met enige moeite de altoos uiterst diploma tieke schilder Jan van Loon, die ik voor het eerst in Zwiggelte, tijdens de droge, hete zomer 1976 ontmoette op zijn kunstboerderij  waar hij een groep stijl gereformeerde schilders wilde oprichten, die de theorieën van de vrijgemaakte gereformeerde art. 31 profesoor H.R. Rookmaaker aanhingen, een groep waarbij ik vanaf het begin niet welkom was en zeker geen deel uit van kon maken zoals mij reeds de eerste dag werd verzekerd door de organisatoren van de kunstweek t.w. Jan van Loon en de op staande voet ontslagen ex- EO medewerker Hans van Seventer, die als glunderende VU boemelstudent filosofie door het leven stuiterde tot ergernis van zijn Amerikaanse echtgenote di altijd "met hoofdpijn" was.

Ik was zoals standaarormule onder kunsartiesten op de opening reeds aardig beschonken dus de conversatie met schilder van Loon is helaas in een zwart gat gevallen en het gelal moeilijk reproduceerbaar. Het zal wel weer over De Kuns met een hoofdletter zijn gegaan. Het enige gespreksonderwerp waar kunsartiesten in uit blinken.