‘Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…’ fluisterde kunstenaar Fred van der wal
‘Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…’ fluisterde kunstenaar Fred van der wal geboeid en gebonden in haar rozevingerige snoeperige oortje en dat…zei genoeg!
augustus 10, 2022
ONDERDANIG WIL IK ZIJN!
Het enige geluk ligt in de slavernij. The chain gang! Onderdanig wil ik zijn, onderdanig zal ik blijven…mijn enige geluk ligt in de slavernij, wie denkt er anders over, behalve als je dominant bent! Zoals bekend zijn er onder de mannen meer onderdanigen dan dominanten. Onder homoseksjuwelen is sadomasochisme sinds de jaren zestig populair en de meerderheid bottom.
Nog niet zo lang geleden kwam ik bij het zappen aan het eind van de avond op de televisie bij een van de Duitse zenders zomaar terecht in een bepaald openhartig programma over SM, waarbij zo ongeveer alles getoond werd wat men zich hier bij kan voorstellen, dus dat was de rooie-oortjes-smul-smul-lekka-lekka editie van hebbikjou daar. Het zwarte leer, de maskers, de blinddoeken, de zwiependezwepen, rammelende kettingen, tantaliserende touwen, beperkende boeien, tepelklemmen, naalden, klysma apparatuur, rood gloeiende brandijzers, chroomstalen glimmende eenden-bekken, tongtrekkers, balzak parachutes, al of niet afsluitbare peniskooien, elek-trofolter benodigdheden, dildos, buttpluggen, vibrators, kaarsvet, tangetjes, gewichten om aan tepels of ballen te bevestigen, rubber pakken, takelmateriaal, pijnbanken, marteltafels en zelfs een klein chirurgen mes voor de bekende scarifi-catie technieken kwamen allemaal in actie. Mannen en vrouwen spraken openhartig en enthousiast over de manier waarop ze met hun heel specifieke seksuele geaardheid omgingen. Als liefhebber van het genre afdeling harde aanpak zat auteur dezes met een kaars van hebbikjoudaar en met een paar hoogrode konen kwijlend van anticipatie en hete lusten er naar te kijken.
Ik beefde bijkans van opwinding.
Opgehitst tot op mijn ballen.
Vlinders in mijn buik,
vlammen in mijn mannenkut!
Ik stond erbij en keek er naar!
Mijn sterke brillenglazen ter dikte van colaflesbodems besloegen door mijn uitgestraalde hitte en het opwalmende okselzweet! Gassen en weg wezen. Het was een en al vlugzout op de huid van deze guit met alles uit behalve zijn opengewerkte beha, tangaslipje, jarretelgordel, nylons, pumps maat 42 en een lange zwarte onderjurk met kant afgewerkt. Nee, ik voelde mij als SM plurk zelf helemaal geen jurk met mijn augurk, die een driehoekige enkeldakstent projecteerde in mijn ragfijne onderjurk. Dat heb ik nou altijd als ik naar pornootjes zit te loeren en loensend van geiligheid nogal eens mis grijp als ik mijn enige en waarachtige lustvriendin bij d’r gevoelige pijnpun-ten wil pakken onder het genot van een goeie Bordeaux en een knaap van een stick ter grootte van een conifeer in mijn gulzige ongeschoren artiestenbakkes met de zwaar bemoste afgebrokkelde tanden en die eeuwige geile grijns op zijn gezicht als hij voor dominant kutspek gaat. En een lucht die er allemaal van af slaat. Niet te kort ! Heerlijk gewoon.
Wat vooral opviel, was de liefdevolle manier waarop deze mensen in dat TV programma met elkaar om gingen, hoewel pijn en sex in combinatie toch een essentiële rol in hun opwindende relatie speelde.
En toch, een van de masochistische vrouwen die in dit programma uitgebreid aan het woord kwamen, besloot tenslotte haar Dominus te verlaten, omdat hij haar leven in alle opzichten, dus niet alleen seksueel, wilde domineren. En dat was haar uiteindelijk toch teveel van het goede.
Smaken verschillen, want ik zocht als hypergevoelige kunstenaar al vanaf mijn zestiende levensjaar juist de domina/dominus die wel mijn hele leven domineerde en alles tot in de kleinste details beheerst, dus pijnkoningen en pijnkoninginnen maak je borsten maar nat want hier is de perfekte lustslaaf vol levenslust. Op zich was het al opmerkelijk dàt deze vrouw zo op de voorgrond kon treden want om de een of andere reden zijn masochistische mannen een veel meer ge- accepteerd fenomeen dan vrouwen met dezelfde gevoelens van onderwerping. In feite heeft het feminisme ervoor gezorgd dat deze groep vrouwen het nog moei-lijker heeft dan vroeger om voor hun masochisme uit te komen, want onderda-nigheid bij vrouwen mag in feite niet meer, maar bij mannen wordt het helemaal gezien als een mietjes cultuur. En gelijk hebben ze.
De zweep er over! SM slaat wild om zich heen! Electro torture. Zweepslagen uit het stopcontact! Masochisme is niet voor softies en mietjes, voor wijven met snorren en mannen met tietjes. Welnee! De visies verschillen nog al.
Maar volgens de vrouwen die bij Geißler aan het woord komen, is masochisme juist een bewijs van grote geëmancipeerdheid.
Immers, er wordt vanuit een onafhankelijke positie juist gekózen voor onderda- nigheid, hoerigheid, totale overgave en slaafsheid.
Hierover en over talloze andere aspecten van vrouwen en masochisme heeft de Duitse Sina-Aline Geißler een heel lezenswaardig boek geschreven, ‘Onderdanig wil ik zijn’, dat inmiddels in een Nederlandse vertaling bij Bruna is verschenen en een bestseller is.
Heel Nederland bekeert zich via deze page turner tot het SadoMasochisme. Nu is masochisme een heel moeilijk te omschrijven begrip omdat het zo veelvormig is. Niet iedere masochist wil gedwongen worden tot bijvoorbeeld seks met anderen dan de eigen partner of letterlijk verwond worden, gebrandmerkt, getatoeërd, bij polsen of enkels opgehangen, aan een kruis gebonden of met zwepen en riemen geslagen tot bewustzijnsverlies aan toe. Verbale vernedering of een liefdevol gegeven stevig en langdurig pak slaag (afdeling billenkoek) is voor sommigen m/v genoeg om seksueel plezier aan te beleven, alhoewel er dan wel aandacht aan de geslachtsdelen moet worden besteed anders is het een bord soep zonder zout. In feite is bondage natuurlijk het begin van SM en als we de cijfers van Nancy Friday mogen geloven dan zou meer dan vijftig procent van de mensen dat wel eens willen uitproberen en heeft tientallen procenten dat ook daadwerkelijk ge daan. Prima dus! Goed beschouwd weten velen dus uit eigen ervaring op zijn minst een beetje wat SM is, wat ook de luxe van het masochisme kan zijn. SM, afkorting van Sexuele Magie. Want in feite laat men de ander werken om zelf genot te ervaren.
In “Onderdanig wil ik zijn” vertelt Sina-Aline Geißler een heel persoonlijk relaas, dat in bepaalde opzichten beschouwd kan worden als een soort “coming out”.
Niet alleen bij zichzelf, maar ook bij een aantal geïnterviewde eveneens maso-chistische vrouwen gaat ze na in hoeverre dergelijke gevoelens al tijdens de (vroege) jeugd bestonden en hoe daar mee om werd gegaan. Het is onthutsend te lezen dat de schrijfster, eigenlijk altijd een model kind, een paar maal werkelijk crimineel gedrag ging vertonen omdat ze zo graag pijnlijk ge straft wilde worden. Zo’n gegeven lijkt me iets waarmee in de jeugd gulpverlening rekening gehouden dient te worden als eerste lijns eerste hulp.
Hoe dan ook, uit de verschillende verhalen blijkt duidelijk dat zelfs als deze vrouwen zich eenmaal bewust zijn van hun gevoelens en van wat ze daar mee zouden willen, het vervolgens een groot probleem is een partner te vinden die hen daarin tot in de kleinste nuances kan volgen. Want, zoals al eerder gezegd, voor masochisme kan geen standaard invulling ge- geven worden en voor iedereen zal het weer anders liggen wat wel en juist niet als “prettig” ervaren wordt. In elk geval is voor velen dat liefdesaspect belangrijk, de enige voorwaarde waar onder onvoorwaardelijk onderwerping aan een partner mogelijk is.
Het mooiste verhaal uit “Onderdanig wil ik zijn” vond ik zelf eigenlijk dat van Vera/Cora, die in het dagelijks leven een succesvolle zakenvrouw is met boven-dien haar partner als ondergeschikte, maar thuis, als ze Cora is, zijn de rollen pre-cies omgekeerd, dan is zij de lust slavin.
Zo ontstaat een bizar soort evenwicht tussen spel en werkelijkheid. Hoewel de auteur niet probeert uit te leggen waarom iemand masochistische gevoelens koestert, gaat ze wel op zoek naar verklaringen in de literatuur, met name bij psychologen.
Natuurlijk blijft Freud niet onvermeld, maar voor hem blijft masochisme toch een vorm van perversie en dat wil dit boek juist bestrijden.Simone de Beauvoir en nota bene Friedrich Nietzsche blijken nog de meest be- vredigende uitspraken over masochisme gedaan te hebben, de laatste zelfs zonder het woord ooit te noemen.
Wat opvalt is dat Geißler zo haar eigen interpretatie heeft van teksten die elke zichzelf respecterende vrij gevochten feministe behoorlijk tegen de borst stuiten.
In elk geval heeft de schrijfster met dit boekje een taboe doorbroken door de le-zers, ongeacht of ze zelf wel of geen masochistische vrouwen zijn, duidelijk te maken dat ook masochisme een opwindende, spannende vorm van echte liefde is. Wel een vorm overigens die de betrokkenen met de nodige problemen opzadelt. Het ontwarren van de knoop van tegenstrijdige sexuele gevoelens, het omgaan daarmee- al dan niet ook naar de buitenwereld toe- en tenslotte het vinden van die partner zijn geen eenvoudige zaken, alhoewel na de sexuele revolutie in een open klimaat veel mogelijk is. Het feit op zich dat dit nu op papier staat en voorzien van een aantal nuttige adres sen zoals die van de Vereniging Studiegroep Sado-Masochisme (VSSM) is uit gegeven moet een hart onder de riem betekenen voor die masochistische vrouw en, die nog worstelen met hun gevoelens.
Share this:
Gerelateerd
KNIELEN ZUL JE VOOR MIJ, SPRAK ZIJ. POTLOOD PAPIER 1983. FRED VAN DER WALjuli 3, 2018In “Zonder categorie”
Een SM slaaf/slavin wordt niet geboren maar gemaakt. Het enige geluk ligt in de slavernij!januari 16, 2018In “Zonder categorie”
Nog niet zo lang geleden kwam ik bij het zappen aan het eind van de avond op de televisie bij een van de Duitse zenders zomaar terecht in een bepaald openhartig programma…november 6, 2020In “Zonder categorie”
From → Zonder categorie
One Comment
fredvanderwal permalinkDit is op Fredvanderwal’s Weblog herblogd.LikeBeantwoordenBewerken